Πρόσωπα που ακόμη και χρόνια μετά τον θάνατό τους, αναφέρονται από τους σημερινούς κατοίκους, για διάφορους λόγους ο καθένας.
1. Χ”Θεμιστοκλής Σάββα: «Χ” Μάστρος» Εξαίρετος κτίστης και μυλωνάς. Όταν κάποτε το ποτάμι στέρεψε και δεν υπήρχε νερό για να δουλεύει ο νερόμυλός του, κάποιος κάτοικος είπε το ακόλουθο ανέκδοτο: «Εμείναμε σαν έμεινε ο Χ"Μάστρος πέρσι, που τούλειψε τζιε το νερό, τζιεν είσιεν να δουλέψει» Για κάποιον που για ένα συγκεκριμένο λόγο ή αιτία, δεν μπορεί να συνεχίσει το έργον του.
2. Θεοδόσης Παπαχαραλάμπους: «Εφταψούμης» «Είναι σαν το Θεοδόση του ΠαπαΜαλλουρή». Για κάποιον που τρώει πάρα πολύ φαγητό, αλλά είναι και πάρα πολύ δυνατός άντρας. Ονομάστηκε «εφταψούμης» γιατί όταν ήταν νέος μια μέρα έφαγε εφτά ψωμιά, που μόλις τα έβγαλε από τον φούρνο η πεθερά του, μαζί με μέλι.
3. Κυπριανός Χ’ Χριστοδούλου: «Τζιήπος» «Έγινες ο Τζιήπος;» Για κάποιο που περπατά ξυπόλητος. Ο «Τζιήπος» έζησε όλη του την ζωή ξυπόλητος. Φόρεσε ποδίνες (μπότες) όπως έλεγε, μόνο την ημέρα του γάμου του. Τόσο χοντρό ήταν το πέλμα των ποδιών του που πατούσε τους πιο ακανθώδεις θάμνους χωρίς πρόβλημα. Το μόνο πράγμα που τον φόβιζε έλεγε, ήταν ο «κούσπος» (αγκάθι) της λεμονιάς αν αυτός τύχαινε να μπει σε σχισμή του πέλματός του .
4. Κυριάκος Χ’Κυπριανού: «Μωησούην» «Θερίζει σαν το Μωησούην» ή «Σαν το Μωησούην δεν θέριζε κανένας» Το «Μωησούην» θέριζε γρήγορα, και τοποθετούσε το θερισμένο σιτάρι σωστά στο χωράφι, και όταν μετά το μεσημεριανό φαγητό ξεκουράζονταν οι εργάτες για λίγο, αυτός ξάπλωνε πάντα στον ήλιο για να ξεκουραστεί, τοποθετώντας το ψάθινο καπέλο του πάνω στο πρόσωπό του.
5. Γεώργιος Σάββα: «Κάουρας» «Είναι σαν τον Κάουρα» Για κάποιον που εκτελεί οτιδήποτε του εισηγηθούν, προκειμένου να δείξει ότι είναι αποφασιστικός
6. Χριστόδουλος Γιαννή: «Ττοούλας» «Είναι σαν το Ττοούλα» Για κάποιο που δεν κάνει μπάνιο συχνά ή δεν αλλάζει τα ρούχα του. Ο «Ττοούλας» όταν φορούσε ένα καινούριο ρούχο, πουκάμισο, γιλέκο ή βράκα, το φορούσε συνεχώς ώσπου να καταστραφεί.
7. Γιαννής Δημήτρη: «Καμένος» «Πίνει τον καφέ του σαν το Καμένο» Για κάποιο που πίνει πάρα πολύ γλυκό καφέ. Κάποτε παραπονέθηκε στον καφετζή, ότι ο καφές του δεν ήταν αρκετά γλυκός, έτσι ο καφετζής τον πήρε πίσω και του έβαλε ακόμη τρία κουταλάκια ζάχαρη. Ακόμη και τότε ο «Καμένος» δεν τον βρήκε όπως τον ήθελε.
8. Δημήτρης Κυριάκου:»Κίτσιος» «Το γινάτι του, εσσάν του Κίτσιου» ή «Βάλλει ο Κίτσιος το καππελή κάτω;» Για κάποιον που είναι φοβερά ισχυρογνώμων ή δεν παραδέχεται το λάθος του.
9. Σάββα Χρ. Ταμίας: «Μακρής» «Εν τη ιστορία του Μακρή που μας λέεις;» Για κάποιο που ιστορεί ένα γεγονός με κάθε λεπτομέρεια, με αποτέλεσμα ο ακροατής να χάνει το ενδιαφέρον ή να κουράζεται. Ο «Μακρής» την περιγραφή ενός γεγονότος δυο λεπτών, μπορούσε να την διηγηθεί για μισή ώρα. Χαρακτηριστική έμεινε στο χωριό η περιγραφή της «ιστορία της κουφής (φιδιού)».
10. Παναγής Φιλίππου: «Χίρμος» «Έγινες ο Χίρμος». Για κάποιο που μεγαλοποιεί ένα γεγονός, ή ξέρει που βρίσκεται η κάθε συκιά της περιοχής και πότε ωριμάζουν τα σύκα της κάθε μιας. Το ακόλουθο είναι ενδεικτικό: «Ο Παναής ο πονητός, με σπέρνει με θερίζει, μόνο τη βούρκα του κρατεί τζιε τες συτζιές γυρίζει.»
11. Χρίστος Πέτρου:»Χρίστος του Πετράκκου» «Είναι τις ιστορίες του Χρίστου του Πετράκκου που μας λέεις» Για κάποιο που διηγείται ιστορίες και γεγονότα που δεν μπορούν να γίνουν πιστευτές. Ο «Χρίστος του Πετράκκου» έζησε πολλά χρόνια στην Αττάλεια της Τουρκίας, το «Κελεπέσιη» όπως το έλεγε. Όταν επέστρεψε διηγόταν στα καφενεία τις εμπειρίες του από εκεί. Μερικές από αυτές είναι: «Στην Ανατολή που ήμουνα για να μεταφέρουν ένα κρεμμύδι χρειάστηκε δυο μουλάρια.» «Έπεσε ο σπόρος του καρπουζιού στο πηγάδι και το πρωί είχε ώριμο καρπούζι.» «Τα ντουφέκια εκεί άμα πετύχαινες τον αγριόχοιρο έβλεπες αίμα στο σημάδι της κάννης.» Αυτά είναι μερικά από τα «νέα» που έφερε από την Ανατολή ο «Χρίστος του Πετράκκου.»
12. Πέτρος Κυριάκου: «Πετράτζιης» «Είναι σαν την μασέλα του Πετράτζιη.» Για κάποιο που τοποθέτησε τεχνητή σιαγόνα, αλλά δεν πέτυχε η εφαρμογή της. Ο «Πετράτζιης» ήταν από τους πρώτους που τοποθέτησε τεχνητή σιαγόνα στο χωριό και λόγω του ότι ήταν στο αρχικό στάδιο η εφαρμογή σιαγόνων από τους οδοντίατρους και η τεχνική δεν είχε τελειοποιηθεί, όταν προσπαθούσε να μιλήσει αυτή έφευγε από τον τόπο της
13. Χριστόδουλος Σοφόκλη: «Κάστελλος» «Έγινες σαν τον Κάστελλο.» Για κάποιον που περνά πολλές ώρες στο κρεβάτι. Ο «Κάστελλος» όταν δεν έχει γεωργικές εργασίες ή όταν επέστρεφε από την δουλειά, ξάπλωνε και σκεπαζόταν με το πάπλωμα, χειμώνα καλοκαίρι. Δεν ήταν άνθρωπος του καφενείου, έτσι προτιμούσε το κρεβάτι του περισσότερο από οτιδήποτε.
14. Χ΄Σάββας Γιαννή: «Χ΄Σάββας» «Έγινες ο Χ’Σάββας.» Για κάποιο που σπάνια έχει σπίρτα μαζί του για να ανάψει το τσιγάρο του και ζητά από τους άλλους. Η γυναίκα του η «Φιδιώτισσα» (από την Φύτη) δεν τον άφηνε να έχει πολλά σπίρτα μαζί του για να μην καπνίζει πολλά τσιγάρα, έτσι ο Χ’Σάββας, μανιώδης καπνιστής που ήταν, πάντα έμενε από σπίρτα και αρκετές φορές έφευγε από το χωράφι για να βρει κάποιον να του ανάψει ένα τσιγάρο. Με τον τρόπο που άναβε το σπίρτο δεν είχε ποτέ απώλεια.
15. Χριστόδουλος Νικόλα: «Τταμαμουνή» «Είναι σαν το Τταμαμουνή.» Για κάποιο που κάνει φάρσες στους άλλους, δημιουργώντας τους πολλές φορές προβλήματα. Μπορούσε να πείσει γνωστούς του και άγνωστους, για κάτι, με τον τρόπο που το εξιστορούσε.
16. Αργύρη Κυριάκου: «Αργύρης του κακού» «Είναι σαν τον Αργύρη του κακού.» Για κάποιο που λύει τις διαφορές του με τους άλλους χωρίς καυγάδες, αλλά στο δικαστήριο, είτε αυτές οι διαφορές είναι μικρές ή μεγάλες.
17. Ξενοφών Χ’Παναγή: «Ξενοφός του Πανάηρου» «Έγινε ο Ξενοφός του Πανάηρου.» Για κάποιο που παντρεύτηκε πολλές φορές.
18. Αλέξανδρος Μιχαήλ: «Κάσιουλος» «Εν τες ιστορίες του Κάσιουλου που μας λέεις» Για κάποιο που λέει τι είναι «γραφτό» να συμβεί στο μέλλον, σε διάφορα σημεία του κόσμου, κυρίως όμως σ’ ότι αφορά την Ελλάδα. Κυρίως για πολέμους και τα αποτελέσματά τους.
19. Αλέξανδρος Μιχαήλ:»Κάσιουλος» «Έτσι πετρότοιχο, ούτε ο Κάσιουλος δεν έκτιζε» Για κάποιο που είναι ειδικός, στο να κτίζει πετρότοιχους. Ο «Κάσιουλος» ήταν πολύ δυνατός άντρας, έτσι μπορούσε να σηκώνει βαριές πέτρες και να κτίζει ψηλούς και γερούς πετρότοιχους, καθώς και καμίνια για παραγωγή ασβέστη.
20. Σταύρος Μιχαήλ: «Σταυράτζιης» «Αυτός περπατά σαν τον Σταυράτζιη» Για κάποιο που περπατά με χάρη. Ο «Σταυράτζιης» είχε ένα ξεχωριστό τρόπο περπατήματος και ο τρόπος με τον οποίο οδηγούσε το τρακτέρ του, ξεχώριζε από όλους τους άλλους.
21. Ιωάννης Πέτρου: «Γιάννης του Πετράκκου» «Έγινες ο Γιάννης του Πετράκκου» Για κάποιο που κοιμήθηκε πολλές ώρες. Ο «Γιάννης του Πετράκκου» είπε ότι μια φορά κοιμόταν τρεις μέρες και τρεις νύχτες, κάτω από ένα δρυ και σηκωνόταν μόνο, για να φάει και να πιει νερό.
22. Χριστόδουλος Σάββα: «Βόμματος» «Η Λεμεσιανή του Βόμματου» Ο «Βόμματος» ίσως να ήταν στο καιρό του ο καλύτερος τραγουδιστής της Κύπρου, της «Λεμεσιανής φωνής» (τρόπος τραγουδιού). Όταν τραγουδούσε σε γλέντια ή σε γάμους, όλα σταματούσαν για να ακούσουν τα τραγούδια του. Πραγματικά όσοι τον άκουσαν να τραγουδά, πρέπει να είναι πάρα πολύ τυχεροί. Δυστυχώς δεν κατάφερε κανένας να ηχογραφήσει τα τραγούδια του, γιατί δεν υπήρχαν τα μέσα που υπάρχουν σήμερα.
23. Σάββας Χριστοδούλου: «Ζάγγουλος» «Έγινες ο Ζάγγουλος;» Ο «Ζάγγουλος» ήταν μανιώδης καπνιστής και του άρεσε να παίζει χαρτιά τις ελεύθερες του ώρες στο καφενείο, κυρίως «πρέφα» και «εξηνταέξι». Τα τσιγάρα του πάντα τα έφτιαχνε ο ίδιος, - τύλιγε τον καπνό σε τσιγαρόχαρτο - έτσι άμα κάποιος φτιάχνει ο ίδιος τον τσιγάρο του ή του αρέσει να παίζει χαρτιά, τον ταυτίζουν με τον «Ζάγγουλο.» |
